maandag 8 juli 2013

De onbekende man

Ik sta net op het punt om in de auto te stappen met Joris als er een onbekende man en vrouw mij aanspreken. De vrouw vraagt hoe het met Joris gaat, ik zeg dat het op dit moment goed gaat met hem en dat de laatste berichten zijn dat de tumor op dit moment stabiel is. De man komt naast me staan en legt een hand op mijn schouder neer en zegt dat Joris een cadeau is en dat we er volop van moeten genieten want we hebben al veel meegemaakt en het is ons zo gegund. Ik zie aan deze man dat hij elk woord meent en het raakt mij. Ik weet niet zoveel uit te brengen en voel de tranen komen. Ik knik en bedank hem. Ik ben net op tijd in de auto als ik de tranen over mijn wangen voel stromen. Een cadeau  is Joris zeker want hij is er nog en daar geniet ik elke minuut van de dag van, ze kunnen me geen groter cadeau geven! En dat we veel hebben meegemaakt klopt ook en dat realiseer ik me nu even heel goed door de woorden van deze onbekende man.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten